بررسی عملکرد بازیکنان : پیشرفت دلپذیر روگانی
 |
از همان ابتدا، شعار ماسیمیلیانو آلگری صبر بوده است. او می دانست که چه چیزی در دسترسش دارد، یوونتوس با داشتن دنیله روگانی یکی از درخشان ترین استعدادهای ایتالیا را در اختیار دارد، مربی نمی خواست دچار وسوسه ی استفاده ی بیش از حد زود و بیش از حد زیاد شود.
آلگری در ماه نوامبر گفته بود:
دنیله آینده ی درخشانی در پیش رو دارد، اما یوونتوس سه و یا چهار تا از بهترین مدافعان مرکزی اروپا را در ترکیبش دارد. بدون هیچ شکی او آینده ی یوونتوس است، در حال حاضر او نیاز به صبر و ادامه ی تمریناتش دارد.
این مربی حتی در ماه فوریه هم پروسه ی ذهنی اش در مورد او تکرار کرد:
روگانی نباید تحت فشار قرار بگیرد. همان کسانی که می خواهند او را در زمین ببینند، به محض اولین اشتباه او را به صلیب خواهند کشید.
این مشابه نیتی بود که الگری در ابتدای فصل در مورد پائولو دیبالا داشت. او میخواست که جواهر را کمی به حال خودش بگذارد تا به شکل تدریجی پیشرفت کند. این رویکرد جواب داد و حالا در انتهای فصل این بازیکن آرژانتینی یکی از بهترین و مهمترین بازیکنان یوونتوس است.
برای روگانی، این فصل بسیار بامزه بود، او از بازی کردن در تک تک دقایق تک تک بازی ها در فصل گذشته ― بدون گرفتن کارت زرد ― به وضعیتی رسید که تنها به صورتی گذرا بازی کرد. او تا قبل از کریسمس تنها 124 دقیقه در بازیهای رسمی بازی کرده بود، او اولین بازیش را در ماه سپتامبر مقابل سویا انجام داد، اما تا قبل از بازی جام حذفی برابر تورینو دوباره به میدان نرفت. اما این یک متود در دیوانگی قابل فهم آلگری بود! او حتی گفته بود که جلوی روگانی 3 تا از بهترین های اروپا هستند و این ترکیبی نیست که مربی بخواهد دستکاریش کند و روگانی هم روزانه از این مثلث چیزهایی یاد می گیرد.
اما این برای مدیر برنامه های او کافی نبود، او رویکرد یوونتوس را سرزنش گرد، اما آلگری همواره نقشه ای داشت و روگانی هم می دانست چه چیزی در انتظارش است، او در کنفرانس خبری پیش فصلش گفت:
من فرصت فوق العاده ای دارم اما سهل انگاری نمی کنم، من به تازگی در یوونتوس شروع کرده ام و می دانم که آسان نخواهد بود. با این حال، وقتی فراخوانده شدم، باید آماده باشم.
با مشکلات مصدومیت این فرصت از راه رسید.
روز یکشنبه در دربی لامورله، پیشرفت مداوم روگانی کاملا واضح بود. با توجه به 21 سال سن، عملکرد بسیار پخته ای داشت. او 4 قطع توپ ― به اندازه ی ماریو لمینا ― و 5 بار دور کردن توپ از منطقه ی خطر داشت ― که تنها آندره آ بارزالی از او جلوتر بود ― و نشان داد که علاقه ی زیادی به بازیخوانی و پیشبینی حرکات تیم رقیب دارد.
چه وقتی که جلوی یک ضد حمله را می گرفت، چه وقتی خودش را به سمت توپ پرتاب می کرد و یا توپ را از منطقه ی خطر دور می کرد، در تمام این موارد او به خوبی وظیفه اش را انجام داد و هرگز دست پاچه به نظر نرسید. او که در امپولی به دفاع 4 نفر عادت کرده بود، حالا در دفاع 3 نفره ی یوونتوس به خوبی جای گرفته است و در هر دو سمت بونوچی بازی کرده است، در بازی تورینو او در سمت چپ قرار گرفته بود.
بعد از آغاز سال جدید، روگانی به آرامی بیشتر و بیشتر در ترکیب قرار گرفت، بازی المپیکو تورین او برای پنجمین بار در سال 2016 از ابتدا در ترکیب قرار گرفت. مسیر اون آسان نبوده، او بعد از شکست 3‐0 یوونتوس برابر اینتر در دور برگشت کوپا ایتالیا در نیمه نهایی مورد انتقاد وحشتناکی قرار گرفت، جایی که یونتوس به لطف پنالتی ها موفق به صعود شده بود، این بازیکن صراحتا توسط رسانه ها تخریب شد ― دقیقا همان چیزی که آلگری پیش بینی کرده بود ― اما حقیقت همانی بود که مکس هم گفت: «چند تا از هم تیمی هایش به همان اندازه بد عمل کردند.»
در اکثر این 13 بازی که در آنها روگانی به میدان رفته، دنیله ی جوان عالی کار کرده است و هنوز هم کارت زردی دریافت نکرده است. او در این برهه ی تعطیلات فیفا توسط آنتونیو کونته به تیم ملی فراخوانده شد تا جای آندره آ بارزالی مصدوم را بگیرد. بعد از 15 بازی برای تیم ملی زیر 21 سال، حالا ظاهرا او در برنامه های تیم ملی بزرگسالان قرار دارد. بعید است در ترکیب ایتالیا در یورو 2016 جای داشته باشد، اما در دوره ی بعدی، روگانی باید در بین بازیکنان ثابت باشد.
کسانی که او را به خوبی می شناسند، تحسین زیادی از او به عمل اورده اند، الگری او و آلسیو رومانیولی را «آینده ی دفاع ایتالیا» بیان کرده بود و ساری، مربی سابقش در امپولی گفته بود که «روگانی بهترین بازیکن جوان در ایتالیاست.» یوونتوس هم علاقه اش به ادامه ی همکاری با روگانی را با تمدید قرارداد او تا سال 2020 به تازگی نشان داده است. غول های تورینی به او اعتماد دارند، او همین الان هم خوب است، پس باید منتظر باشیم تا در آینده استعدادش را به طور کامل به رخ بکشد.
از Football‐Italia. net
